#Computer Science

ใน Session นี้ คุณ​ Masashi Sugiyama ได้มาพูดถึงใน 3 ประเด็นหลัก ๆ ด้วยกัน นั่นคือ Trend in ML Research, Our Research, Future ML Research

การพัฒนาโปรแกรมกับบัคนั้นอาจเรียกได้ว่าเป็นของคู่กัน ไม่ว่าเราจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม บัคก็มีอยู่หลายแบบ หลายประเภท หากเป็นบัคที่เราพิมพ์ผิด Syntax หรือบัคตระกูล Compile-time Error แบบนี้เราอาจจะแก้ไขได้ง่าย เพราะว่า Compiler จะบอกเราถึงจุดที่เราผิด รวมทถึงในบางครั้งก็แนะนำวิธีแก้ให้กับเราเรียบร้อย

แต่ละภาษาที่ใช้ในการเขียนโปรแกรมมักจะมี Best Practice หรือ Syntax ต่าง ๆ ที่เข้ามาช่วยเพื่อให้เราสวามารถเขียนโค้ดที่ดีขึ้น แน่นอนว่าการเขียนโค้ดให้ระบบของเราทำงานได้นั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไร หากแต่การเขียนโค้ดที่ดีนั้น มีองค์ประกอบต่าง ๆ มากมาย

แทบทุกโปรแกรมที่เราเขียนกันขึ้นมา เราคงหนีไม่พ้นการเปลี่ยนประเภทของตัวแปร/ค่านั้น ๆ (Type conversion) ไม่ว่าจะเปลี่ยนเพื่อให้ทำงานได้ง่ายขึ้น หรือเพราะต้องการนำไปใช้กับ Third-party library จริง ๆ แล้ว การเปลี่ยนประเภทตัวแปรนั้น แบ่งออกได้เป็นสองแบบหลัก ๆ นั่น ก็คือ Casting และ Coercing ในบทความนี้จะพาไปดูว่าสองแบบนี้ต่างกันอย่างไรบ้าง

หลาย ๆ ครั้งที่เราเขียนโปรแกรมด้วยภาษาบางภาษา มักจะต้องการ Compiler เพื่อแปลงภาษานั้น ๆ ให้กลายเป็นอีกภาษาหนึ่ง เช่น TypeScript ที่จะถูก Compile ไปเป็น JavaScript หรือจาก Java ที่จะถูก Compile ไปเป็น Java Bytecode (ซึ่งถูกนำไปใช้รันใน JVM อีกที) สองประเภทของ Compiler ที่มักจะมาปรากฎให้เราเห็นกัน ก็คือ JIT Compiler และ AOT Compiler นั่นเอง โดยบทความนี้จะพาไปดูกันว่ามันแตกต่างกันยังไง

แน่นอนว่าระบบคอมพิวเตอร์หนึ่ง ๆ ต้องการพื้นที่สำหรับวางข้อมูลไว้เพื่อนำไปใช้ได้อย่างรวดเร็ว และ Main Memory ก็คือสิ่งที่เรากำลังพูดถึงกันอยู่นั่นเอง อย่างไรก็ตาม เราทุกคนต่างรู้ดีว่า Main Memory นั้นมีพื้นที่ต่อราคาที่ค่อนข้างแพงเมื่อเทียบกับ Hard Disk Drive (HDD) ด้วยเหตุนี้เองระบบปฏิบัติการ (OS) ก็ต้องพยายามทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้การบริหารจัดการ Main Memory เป็นได้ด้วยความคุ้มค่ามากที่สุด

หลาย ๆ คนเขียนโปรแกรมมาสักพักย่อมหนีไม่พ้นที่จะสร้าง function (method/procerdure ในภาษาอื่น ๆ แต่ในบทความนี้จะขอใช้คำว่า function) ขึ้นมาใช้งาน ทั้งเพื่อการลดความซ้ำซ้อนของโค้ดชุดเดิม ๆ เพื่อให้เราสามารถนำไป reuse ได้ง่ายยิ่งขึ้น หรือจะเพื่อการ encapsulate ซ่อน logic ในการทำงานก็ตาม แน่นอนละว่าหลายครั้งที่เราสร้าง function ขึ้นมา เราต้องการที่จะรับข้อมูลรับเข้า (input) อะไรบางอย่างเข้ามาใน function ด้วย